-
Zelf werken in het ziekenhuis Van 15-
De kinderafdeling
Ik werd dus op de kinderafdeling neergezet. Verpleegster was ik niet maar ik had wel mijn drogistendiploma, huishoudkunde met kinderverzorging en EHBO. Het was dus niet helemaal vreemd voor me. Toch was ik in het begin een vreemde eend in de bijt. Ik ging veel naar Juul Smeets en Moeke. Marius zag ik niet veel want op de Rode Kruis kamer mocht ik niet komen.
Het werk was wel fijn. De kinderen, allemaal oorlogsslachtoffertjes, waren lief. Ik had in het begin moeite met de grote verwondingen en verminkingen bij deze kleinen. Ik mocht ze wassen met twee emmers water. En dat voor twintig kinderen. Ook bij de zuigelingen hielp ik. Er waren baby's die eigelijk in couveuse moesten maar er was niet voldoende elektriciteit om de bedjes te verwarmen. Met kruiken probeerden we toch de temperatuur te behouden. Dit zo goed en zo kwaad als het ging. Toch stierven er elke week een paar.
Van oude kousen maakte ik poppen voor de kinderen. Voorlezen vonden de kinderen geweldig. Als het buiten rustig was gingen we weleens ingepakt naar buiten, in een dekentje. Naar de voorkant van het ziekenhuis. De oogjes knipperden van het daglicht wat ze niet meer gewend waren.